mektup-aşk
bir mektup zamaný yaþamalýydýk ’’bu aþký’’
beklerdim, gözlerdim posta yolunu
bir zarfý koklardým bir sineme yaslardým sen diye
kokusu gül, kokusu sevgilinin diyarýndan
bir mektup zamanýný kovalardý akrep yelkovaný
ve tüm zaman bir o an için gerisin geri ayak diretirdi akmamaya
ben yine seni mutlak beklerdim
postacýnýn yolunda...
bir mektup zamanýnda yaþasaydýk senle aþký
ben yazýnda okurdum senin gözlerini
ve her kelimede bin türlü düþünürdüm her bir harfin deðiþik darbesini
neden a harfi bi aþk kelimesinde farklý düþünürdüm düþünürdüm
neden m harfi hep titrek, ama belli ki o harfte bir isimden nasibini almýþ...
yazýlan her kelime an be an aklýmda olurdu
týpký hafýzýn zikri gibi özenle her harfin vuruþu kalbime
baþka bir dünya seni kurardý içime
ve her cümlenin sonunda noktanýn olmamasýný
aþkýnýn sonsuzluðuna yorabilirdim
pekala bunu da uzunca düþündükten sonra bir mektupta sana
seni anladýðýma delil sunabilirdim belki de...
bir mektup çaðýnda yaþasaydýk ’’bu aþký’’
gözlerin ela tenin beyaz,
bir temiz sayfaya kara kalem çizilmiþ bir sanat
sen yüzünde güneþin sevinci; bir kardelen çiçeðinin,
sen yüzünde uzak diyarlarýn özlemi; kararmýþ, kýzmýþ bir demet bulutla
ve benlerin
ah izleri yüzünde ezelden öptüðüm yer gibi
öylece besbelli...
bir mektup çaðýnda yaþasaydýk senle bu aþký
... gül’’e
özlemle sitemle, hasretle
ama her þeyin baþý ve sonu olan
sevgiyle,,,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.