HACAMAT USTASI

Estaðfirullah
Tövbeten nasuha derdi dedem
Uyur parmaklarý tesbih arardý
Ýlk seyrimdi yaradana kulluðun
Ve ilk týnýydý þu gece halvetinde nefsimi mahrem kýldýðým

Kasideler gibi akýyordu gözümde
Kavlince eski bir yazý
Ýniyordu melekler gökten saf u saf
Ve Muhammediyeler
Kesik baþ hikayeleriyle
Siliniyordu masiva

Her suya zemzem derdi dedem
O an niyet ettim ilkindi vaktinin sünnetine
Halis niyet yýlaný Ebubekire konuþturur ya hirada
Hani Muhammed aþký için çýktýlar dehlizlerden,
Öyle çýkýp mahyalar ördüm firakýma

Yakarýþlar öðrendim
Naatlardan dökülürken eþrafým
Çay müptelasý bi an içindeydik
Sanrýlar düþer gibi siðillerime
Farz-ý kifaye hem müstehap içre
Kýrýlýyordu dizlerim kýbleye

Bir buyur vardý buyruðunda dedemin
Yunmuþ akarýnda bir lokma
Viþne fidanlarý dikerdi evladýný beler gibi topraða
Sözler usturadan keskindi
Baþýmda hacamat ustalarý

Sýzýyordu gazeller bilalce
Katre katre ilim rahlesinde
Hep birden ettiðimizde tavaf
Þakk-ý kamer bir parmak yarasý gibi
Yarýyordu göðüs kafesimizi

Dedem miracý anlatýrdý
Sidretül müntehayý küdüste
Yunusça dinlerdik
Çýðlýk nedir ki bu hüzzamýn peþinde belki bir ýslýk
Ýnceden el bu naifliðin kârý deðildi
Deðildi kalbine düþen meteorlar hep nur

Tövbeten nasuha derdi dedem
Ölüm gibi tövbe etmek dünyaya
Kendi kýnýný kesen býçak gibi
Yarýlýp nurun kabrine çýplak defnedilmek üzre
Dönmemek üzre
Estaðfirullah


Ahmet Serdar OÐUZ / NÝKSAR












Sosyal Medyada Paylaşın: