aklýmýn kývrýmlarýndan þehri hiçleyerek dað kokusu eþliðinde sesimi çoðaltmalýyým çýðlýðým yankýlansýn sisli ve mor yüzüm su ve ateþ olsun
mis gibi tuhaf kendime aldýrmayacak kadar cesur çünkü ben kül olmaya meyilliyim çünkü eylül bana benziyor
göl dipleri kadar dingin iliðim kemiðim bir müjdeyi bulmuþ gibi sevineyim bir aðacýn kucaðýna ruhumu temizleyen sessizilikle oturayým
sonra gider yeniden doðarým
günlerdir can sýkýntýsý tüneller açýyor içimde korkuyorum gözlerimi kýrpmaktan çünkü o zaman yaðmur kalbimin yarasýný görür her yöne uðuldayan kurallarý belirsiz bir oyun öyle sindirmiþ ki beni hýzla yaþlanýyorum boþunalýk sýðmýyor benliðime barut rengi garezleniyorum Tanrým kin tutmayý öðret bana diye baðýrýyorum tek baþýna taþýrým boyun büküþlerimi zaten çýldýran yerlerimden kaçan kaçana
diyorum ki güzel bir þarkýyý doldursam þiþeye yüreðimi doyurmadan bitmese aþk lazým deðil bana yüksek dozda ölüm lazým deðil
þiirlere destursuz gireyim çýkayým denizi seyretmek kadar seviyorum harfleri hepsi kýrmýzý...
kýrmýzý
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.