kederimde isyan yok pes etmek hiç yok misyonu yok kahkahamýn görevim aþk tat veren dudaklarýmýn ýslaklýðý sessiz sokaklara benziyor yoruluþla getirdim kendimi
kabul et beni kabul ettim seni
aciz çocuk terimini kulllanmadan tahammülü yaþayalým beraber biliyorum bu her þeyi öldürüyor büyük yazýp küçük yaþayanlarý affetmeyeceðim
çocuklar bedel ödemez...
kat kat düþler var üzerimde ve dudaðý bükük küfürlerim suskunluðuma sebep devasa boyutta çürümüþlük ateþ düþürüyor ciðerime eli kanlý günlerin inadýna bir gizi yutuyorum umudu doðuruyor an anlatamadan damarýmýn içinde yok olan bir denklem yüzümün yarasýný kaplýyor Tanrý bildiðini kuldan neden saklýyor
sevgilim iyiliðin çaresizliðine dayanamýyorum hep o yüzden çaðýrdým seni boðulmak istemiyorum kýstýrýldýðým yalnýzlýkta çocuk kadýnlar yanýnda taþýr panayýrlarý üstelik ben yetinmem gürültücüyüm sevmede
düþün bunu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.