KADIN

Belki kerameti kendinde saklý,
Bir varýlmaz hayal sayýldý adý.
Kendi derununa yetmedi aklý,
Kabuðunda sandý efsunlu tadý.

En yakýn sayýldý onda uzaklar,
Yangýna çevrildi keskin sazaklar,
Ruhuna iþlenmiþ türlü tuzaklar,
Þeytana yoldaþça edildi yâdý.

Evveli bir tutam kirli balçýktý,
Madeni; Âdem’de sýrlý kýlçýktý,
Ýnþâsýndan, bâki harlý hâl çýktý,
Kaç mecnun tüketti onda miadý.

Hem yasak meyveydi hem büyülü tat,
Hem gül bahçesiydi, hem keskin sýrat,
Sebebi arasýn kazmayla, Ferhat,
Kendine dönüktü kendi imdadý.

Bazen Meryem oldu, bazen Ýsa’sý.
Bazen sihirli yol, aklýn tasasý,
Kendisine kalsýn; eti, posasý,
Ruhun bulduðu mu, ruhta murâdý…

29-Ocak-2007


Sosyal Medyada Paylaşın: