yokluğuna sarılırken

yalnýzlýðým geliyor bana
küfüyle
rutubetiyle
düþüyor þiirlerime

gözlerin geliyor bana
yýldýz çiçeði oluyor
alýp göðsüme takarken
sulara karýþýyor
boðuluyor gözlerin

sesin geliyor bana
ipek ilmeklerle örülmüþ
her ilmeði gül
ve her gülün kokusu sende rehin

bir kelebek düþüyor avuçlarýma
öpsem mi sevsem mi bilemiyorum
dokunurken bana tenin

mavi gülüþün geliyor bana
yüreðin odasýnda rehin kalýyor
çepeçevre sarýyor dört bir yanýmý
karanfil kokulu nefesin

hasret gömleðinin içinde
çürürken ömrüm

sýrnaþýk rüzgar hücrelerime kadar
seni dolduruyor ýssýzlýðýma

sol yanýn pervasýzca firar ediyor
düþlerim boþluða düþerken
akýyor yaðmurlar avuçlarýma

paramparça yokluðuna sarýlýyorum
yalnýzlýk gibi
ölüm gibi



AA



Sosyal Medyada Paylaşın: