Mekanın Cene tOolsun Annem

bagýþla bený anne
haberýn bana ulaþtýgýnda
annen hasta diyorlardý
hemen çýktým yola
sana yetiþmeye çalýþtýmsada
sana yetiþemedim
yoldaydým son nefesinde yanýnda olamadým
son nefesinde ellerini tutamadým
annem deyip bonuna sarýlamadým
HELAlik ALAMADIM senden
dünya gözüyle sonbidefa daha
çimen yeþili gözlerine doya doya bakamadým
gözlerinin feri sönmüþ son yolculuguna hazýrlanmýþ
beyaz elbiseni üzerine giydirmiþler
derin uykuya dalmýþsýn anne

yetim ve öksüzlük kolyesini
taktým boynuma aliþmaya çalýþacagým
umutla geldýgým rabim anneme can ver diye
haykýrdýgým boþ hastane odasýndan
cansýz bedenini alýp sený topraga vermek
acýlarýn en acýsýdý anne

oysa ben
daglarý taþlarý aþýpta sana gelmiþtim
seni karanlýklar içinde gördükce dizlerimin bagý çözüldü
çöktüm mezarýn baþýna
avuþlarýmla okþadým mezar taþýný
yatýgýn topraga yüz sürdüm
cenet kokan ana kokun tüttü burnuma


caným annem ben sensiz gurbetelde ne edecegim
bayramlarda kýme gelýp kime anne diyecegým
seni burada býrakarak nasýl dönecegim anne

dugularým karmakarýþýk
aklým fýrar ediyor
sen toprakta bense dünyada
buna nasýl dayanacagým anne

veda mektubumu baþucuna býrakarak
gurbetele dönüyorum dönüyorum ama
öldügün gün öldüm bende yaþamýyorum
hakýný helal ettinmi bana bilmýyorum
seni cok özleyecegim ve özlüyorum
MEKANIN CENET OLSUN ANNE

Yildiz Özcan
Sosyal Medyada Paylaşın: