Mecnun’a Leylâ, Bana Sen
merol
Mecnun’a Leylâ, Bana Sen
MECNUN’A LEYLÂ, BANA SEN
Ne zaman, ne mekân ayýrýr benden seni.
Sevdi gönlüm, tanýdýðý ilk günden seni.
Ruhumla istiyorum bil ki, senden seni.
Seni sevmemiþe dönemem, bilesin can.
Ýntizar etmem, sen ne yaparsan yap asla.
Yeter ki sen yaþama, bir an bile yasla.
Ýstiyorum ki baþýný, göðsüme yasla.
Mutlu olup yaþadýkça hep, gülesin can.
Asýrlarca yaþayacaksýn, Aslý gibi.
Görmesin kimse seni asla, yaslý gibi.
Ne olur bakmasýn gözlerin, puslu gibi.
Mecnuna Leylâ nasýl ise, öylesin can.
Akýl kararýn deðil, gönül senin gerek.
Dünyayý ayakta tutan direktir yürek.
Beni zaten sensin ayakta tutan direk.
Gönlüme aþký bir tek, gönlün söylesin can.
Mustafa EROL
11. Eylül. 2014
Manavgat / Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.