Neşe onlara gam göz bebeğime
Beceremedim.
Bilemedim gülmeyi ben..
Hep yaþlar aktý gözlerimden, yüreðim sýzladý durdu derdinden,
Beceremedim, bilemedim sevmeyi ben…
Her akan damla yaþým,
Ýçime iþleyen yüreðimde bir zehir oldu,
Beceremedim yaþamayý ben.
Güneþ doðdu.
Ama benim üzerime deðil..
Gitti baþkasýnýn üzerinde durdu onun gönlü þen olurken,
Benimki hazan oldu.
Günlerim kara oldu, ve kara bahtým yakan oldu.
Rüzgarlar fýrtýnalar esti üzerimden.
Her gün biraz daha çok, yaprak gibi döküldüm.
Beceremedim gülmeyi,
Hazaným sevinç yerine hüzünlerle doldu…
Gidiyorum bir yolda
Geri dönüþü yok gittiðim yolumun.
Topalým aksaðým elimde baston hayallerle yaþýyorum.
Onunla nefes alýyorum.
Düþmanlarla doldu saðým solum.
Ve kýsaldý yolum…
Esmez oldu,
Eskisi gibi þu aþk ve sevgi rüzgarlarý baþýmda,
Girmez oldu penceremden okþamaz durmaz oldu sabah yelleri
Saçlarýmda.
Soldu benim için bahar çiçekleri.
Her yaðan kardýr þimdi, yaðmur yok bulutlarda.
Yüreðim buza kesti zamandan,
Geçmiþtir sakladýðým, aðarmýþ saçlarýmda.
Dertlidir gönlüm.
Þu hayatýmýn, cilvesinden….
Neþe yerine, gam doldu içimdeki unutamadýðým zaman içinde.
Çok insandan farklý hale geldim.
Olursa olsun,
Neþe onlara, gamsa olsun benim göz bebeðime….
a.yüksel þanlýer
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.