Kavgasýz bir günüm geçmedi Tanrým Rüzgarda büyüyen bir çiçeðin ismini ver þimdi bana köklerim çamurlu bir tren geçidinde kalýplaþmýþ bir beton yýðýný gibi gövdem Medusanýn lanetli þehrinden geldi.
Korkudan birbirine sarýlan çocuklar görünmez karanlýk adamlardan korkar. Boyun eðen yürekleri, titrek bir ýþýk gibi sallanýr aslýnda sadece dayak yemekten korkar.
Sancýsý çok uzaklardan duyulan ve ölü çocuklar doðuran bir Lohusa’nýn, aðrýlý düþüþü gibi bu kavganýn sonu. Ve bir gün anlaþýlacak olan her þeyin deðeri þimdi cesedi sokaklara daðýlmýþ bir kedinin üzerinden arabalarýn geçmesi gibi.
Kavgasýz bir günüm geçmedi Tanrým serin bir yaz yaðmuru gibi dokun omzuma ve ruhum bir nehir gibi aksýn göðsüne sözcüklerin ve yolu sevgiden geçmeyen.. hiç kimse.. yerimi bilmesin.
m-jgan
Sosyal Medyada Paylaşın:
aysemujgan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.