Yâd ellere atsan da od’un ile yaksan da Mangalýnda köz olup yanmaya ben giderim. Bin cefâlar çeksem de yine de ah eylemem! Benim için öl desen ölmeye ben giderim.
Eþim, dostum ve anam; babam ile gardaþým Sönmüyor içimde dert çok harlýdýr ataþým Allah’týr benim dostum O her zaman sýrdaþým Gonca güller açýnca dermeye ben giderim.
"O þöyle böyle" diye beni ellere karsan Yine de "boþ ver" demem hatta gönlümü kýrsan Eyüp Peygamber gibi eðer hastalanýrsan Yaralý o bedeni sarmaya ben giderim.
Ilýk ýlýk kalplere bir su gibi akarak Yaratýlmýþ ne varsa ibret ile bakarak Ýhlasý ve iffeti kolye gibi takarak Her fikrin en güzelin örmeye ben giderim...
(08 Þubat 2013 tarihli þiirimin son hali) Ülkü Soluðan KARA 7 eylül 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÜLKÜ KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.