Ben senin eylül bakýþlarýný sevdim, Acembuselik dudaklarýný... “Müþtak oldum dilber sana” , Dedirten bir sultana; Kalbe sonsuz dokunuþlarýný sevdim.
O ihtiþam içinde bile mahzun, razý, Gönlün asil melâlini... Ömrün en dik yokuþlarýnda bile, Bir bayram sabahý Süleymaniye gibi, Bizi bir arada tutuþlarýný sevdim.
Kiraz, dudaklarýndýr; elma yanaklarýn... Zeytin gözlerinde yýkanýr Ege... Sýksan þüheda fýþkýracak bu topraklarýn, Tarihine düþülmüþ bir not, her tepe! Ben senin zulme baþkaldýrýþlarýný sevdim.
Kadýným, sevdiceðim, bindallým; Ben senin alçakta ama alçalmadan, Ayýn on dördü gibi dökülüp ayaklarýna eþinin, Yine de maðrur çýrpýnýþlarýný sevdim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.