Þiir yazmayý baþarabiliyor muyum, ondan emin deðilim,
Aslýnda güzel olaný anlarým, okumaktan zevk de alýrým,
Bendeki performansýn ortaya çýktýðýndan da emin deðilim,
Daha iyis var ama olmuyor, diye söylenenlerden de deðilim...
O halde ben neredeyim sen nerede, ümmetçe neredeyiz?
Belki de bir garip pencerenin önünde etrafý seyretmekteyiz,
Varsa bir beceri bana da gelsin derdiyle deðil belki ama,
Sadece meraktan bakýyor bu yalýn gözler, hýrssýzca etrafa...
’Tarihte büyük medeniyetlere imza atan ecdadýn torunlarýyýz!’
Diye böbürlenenler de oluyor, kulaklarý dýþarýya kapamýyorsanýz,
Ne kadar böbürlenen bir halef olduðumuzu siz de anlayacaksýnýz,
Sonra da benim gibi oturacak ve kahrýnýzdan aðlayacaksýnýz...
Þiir yazmaktan nerelere kadar uzandý bu garip, adý üzerine, öyle,
’Bir dokun bin ah iþit!’ dememiþler bizim gibi garipler için boþ yere,
’Yazamýyorsam derdim yok!’ anlamýnda deðil söylemek istediðim,
’Yazamýyorsam benden bir ... olmaz!’ anlamýndadýr da denilebilir...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.