Ýnsan psikolojisinin nelere yatkýn olduðu biliniyor, týbben de,
Elbette ki edebiyat sever olarakilgilendiriyor bu konubeni de,
Varlýðýmýzý sergilemek psikolojik olarak nerede olmalý bilemem,
Kaabiliyeti sergilemek özgüven gerektirir, kendime güvenemem...
Ölüm varken bu dünyada öteki faaliyetler teferruat gibi geliyor,
Hýrsýmýzdan çatlayacaðýz ama o bizim gerçek karekterimizi bilmiyor,
Sadeleþtirmeye doðru gidersek bütün fazlalýklarýmýz törpülenebilir,
Ýddialarýmýzdan vazgeçersek cennetin yolu da bizlere açýlabilir...
Biz insanlar; neler yapýyoruz gerçekten de geldiðimiz bu yerde?
Ömür çok kýsadýr aslýnda, anlarýz hepimiz sonuna geldiðimizde,
Ýki ileri bir geri giderken kaplumbaða ayaðýyla bir de baktýk ki,
Geldiðimiz o yerde bulduklarýmýz baþtan gördüklerimizmiþ, belli ki...
Baþladýðým bu konu uzar gider eðer kendime bir ’Dur!’ demezsem,
Geveze yapýyor satýrlar, kararsýzlýkla yol alýp belirsizliklere gidersem,
’Biri beni durdursun!’ demeyeceðim, o da belli bir karizma gerektirir,
Bendeki sadelikten de öte, adeta bu dünyada olmadýðýmýzý hissettirir...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.