Gönlümde var iki tas, iyilik ve kötülük Ýyilik aðýr gelsin kötüyü yensin dedim Yapýþtý da tenime emiyor sanki sülük Dosttan gelen hançeri sýrt sývazlarken yedim…
Olur muydu yenilmek? Tüm gücümle direndim Neden, niçin sorusu beynimi derin deþti Susamazdý hiç dilim feryat figan sirendim Dýþ görüntü maskeli içi çürümüþ leþti…
Çok geçmedi aradan herkes aldý kokuyu Bir kaçýþtýr baþladý deniz, hava, karadan Nafile kurtuluþ yok yollara eþmiþ kuyu Niye izin verir ki kötü kula yaradan…
Bu dünya onlarýnmýþ bizlereyse yokmuþ yer Kötüler sefa sürsün iyiye kalsýn cefa Býktým artýk hayattan gözlerimde söndü fer Unutulmuþ anlamý semt ismi olmuþ vefa…
Allah’ým günahýmý sevaplarýma kattým Dost bilinene kanmýþ yüreðimin kiriyim Dualarla her gece ölüm dileyip yattým Güneþ üstüme doðdu baktým yine diriyim…