ZİŞAN
Ne zaman bir ayrýlýk þarkýsý duysam, seni hatýrlarým
Kýrmýzý, mor menekþeler
Ne zaman gülen bir bebek görsem, seni anarým
Pembe, mavi düþler
Yudum yudum aþkla sulanýr baþým
Yalan yanlýþ ne varsa ardýndan koþarým
Masum gülüþler kadar yalnýzým
Bebeðim, rüyam, Ziþaným
Aklým seninle, seninle varým
Ne Bursa ne Kýbrýs ayýramaz
Buram buram kokun tüter kadýným
Bir deniz, bir kumsal, anlayamaz
Öptüðün güller gibi öylece kalýrým
Þehirlere gölgeler düþer, aðlarým
Tuttuðun dilekler gibi sadece falým
Durgun sulara atýlan taþlara yanarým
Ah o ömrüme kattýðýn aþkým
Ilýk ýlýk düþen katrelerle dolar gözyaþým
Ah o günlüðüme attýðýn yazým
Kýpýr kýpýr süzülen kalbime hare, belalým
Körpe hayallere dalar dururum
Ýçinde sen de varsýn
Sarýlan serçelere bakar, yutkunurum
Aklýmda sen varsýn
Susarak gülen gözlerine bakmayý özledim
Dur durak bilmeyen konuþmana hasret kaldým
Utanarak düþen kar tanesine dokunmayý özledim
Koþarak geldiðim, sarýlmana yandýðým, Ziþaným
Sanki hala yanýmdasýn
Yüreðin ben de kaldý
Ta ki yoksan, söyleyemem, utanýrým
Ben, sen de kaldým
HAKAN AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.