MOR YILLLAR...

Çýldýrtasýydý orada ki hüzünler
Atatürk Parký’nda çýkardý yüzeye bu yüreðin sessiz feryatlarý
Park günlerim çekerdi o zamanlar
Gittikçe katmerleþen sevda sancýlarýmýn kahrýný
Arzular inadýna aydýnlýk, umutlar inadýna karanlýktý
Bir fiskecik kývýlcýmla bende ki onsekizlik duygular
Hemen alev alýrdý !
Ve taze aþkýmý bir cehennem ateþiyle tanýþtýrýrdý !...
****
Moral olurdu güne maðlup baþlayan soluklanmalarýma
Gülen palmiye dallarý arasýndan firar ederken ay ýþýðý
Simsiyah ölümler sývardý hiç durmadan
Orada ki sabahsýz gecelerim hep ruhuma
Sevgilinin ilk mektubu sunulurdu bilmem kaç yüz defa
Atatürk Parkýnda ki bir Venüs heykelinin tanýklýðýn da...
****
Aklýma düþtü Venüs dedim de;
Sonbahar dallarýnýn evlatlýk sarý yapraklarý her dökülüþün de
Yerleþirdi karþýmda duran o Venüs’ün nazik yerlerine
Buruþuk bir elbiseye gibi dururdu dökülen yapraklar üzerinde
Utangaç bir ilaheye benzetirdim ben onu öyle görünce...
****
Bazen de bir çift kumru yetiþirdi Venüs’ün imdadýna
Konarak göðüslerinin mahcup noktalarýna
Can kulaðýyla dinlerdi sanki Venüs beni o park da
Lakin en sadýk refakatçimdi benim Venüs
O Atatürk Parkýnda ki gecelerimin ýssýz varlýðýma…
****
Ýlk aþkýn ilk mektubunu
Kurtarmak için bir unutkanlýðýn kurbanlýðýndan
Ýtina ile çýkarýlýrdý saklý olduðu yürek evinden
Öylesi bir duyguyla girerdim park dünyasýna o zaman
Huþu içinde yani Atatürk Park’nýn nostaljik kapýsýndan…
****
Bir kuþ gibi çýrpýnýp dururdu sanki ilk mektup ellerim de
Ne kadar çok okusam, ruhumu o kadar çok acýlarla bilerdim
Okudukça içinde ki iltifat zerreciklerinden teselli çalmak yerine
Ýnadýna daha hýzlý ufalanýp erirdim !
Yüreðime týrmanan karamsar düþlere tenkitsizce yenilirdim...
****
Park gecelerine býrakýrdým çoðu zaman manevi küllerimi
Dolunayla paylaþýrken en kötümser ruh hallerimi
Farkýna dahi varmadan
Yatýlý býrakýrdým park gecelerine kendimi
Kýrýk ve tahta bir bankýn üzerin de öldürürdüm ben gençliðimi !
Kendime yalancý rüyalar ikram edilen bir ceset gibi !...
****
Atatürk Parký en sevdalý yýllarýmýn gizli bir mabedi gibiydi
O kentte ki mor yaþantýlarýmýn
En sarhoþ geceleri hep orada yaþanmýþ, hep orada bitmiþti
Atatürk Parký içi kan rengi anýlarýn yegane ev sahibiydi
Acý ve ayrýlýk dendi mi aklýma Atatürk Park’lý yýllarým gelirdi
Ve orasý,
en ihtiþamlý anýlarýmýn hem Cenneti, hem de Cehennemiydi !!!.....
=====
== Ý.HAKKI GÜRCANOK ==
=ADANA ATATÜRK PARKI=
=====================


Sosyal Medyada Paylaşın: