aziz yurdumun gözleri yaþlý kan aðlýyordu kan topraðý taþý
hiç ama hiç dýþarda aramýyordu ki kurtarýcýyý bu millet durmadý öyle elleri böðründe koydu ortaya tatlý canýný kuþandý genç ihtiyâr cümle kýz kýzan sandýktaki mavzerini
durur mu hiç yerinde hemþehrim durur mu hiç Kemal Paþa o hep tümen tümen ordularýn baþýnda
parolayý söylemiþti daha Samsun’dayken
ya istiklâl ya ölüm
ey Tanrým billahi yeryüzünde nasip olmamýþtýr böyle bir parola baþka bir ulusa
Mehmetçik’in Allah Allah nidasý yayýldý ovalara daðlara tepetaklak etti yedi düveli vicdaný kanlý düþmandan eser kalmadý ensesine yedi silleyi cingöz emperyalistler ardýna bakmadan kaçan kaçana
yazar bunu tarihler sorsana Dumlupýnar’a
ey önünde saygý ile eðildiðimiz þehit Mehmetçik sana komutan olan Mustafa Kemal
bu muteber milletin bu muteber milletin sizlere sevgisi saygýsý ve de hasseten selamý var
Þükrü BEÞÝKTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şükrü Beşiktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.