Ayrýlýklarý hiç sevmezdim Vapurlarýn arkasýndan yüzer Vagonlara asýlýr Peronlarda son yolcu otobüslerinin Tamponlarýnda hayatý sollardým Hep senin için yapardým Bu çýlgýnlýklarý hep senin için. Sen bir tarafa dünya bir tarafaydý Gezegenimizin saatte yaptýðý binaltýyüz km.hýzý, Senin baþýmý döndürdüðü hýzýn yanýnda Solda sýfýr kalýyordu da Ben yine neþeden dört köþe oluyordum. Gözlerim þaþý olsa da Sadece seni görüyordu Doðru düzgün; Yüzündeki çilleri, Burnundaki tümseði, Gözlerindeki miyobu At kuyruðu saçlarýný Aksayan yanýný Tornadan çýkmýþ gibi görüyordum vallahi Hele de tostoparlak bedenini Doksan atmýþ doksana benzetiyordum. Ama þimdi öyle mi? Her düþen yaprakta, Kayýp giden yýldýzlarda Ýçim sýzlýyor Þimdi daha iyi anlýyorum ki Sen benim ayak baðým deðil Baþýmýn püsküllü belasýymýþsýn Ve ben ayrýlýklarý hiç sevmezken Sana hasret ölüp gideceðim Çünkü düþen yaprak Sonbaharýn geldiðini Söylüyor!...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ayhansarıkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.