Bu uyuþuk, aðýr aðýr giden tramvayýn uzun bir bekleyiþtir belkide sonu sahipsiz kavuþmalarýn. Þimdi çýðýrtkan, baþýboþ umutlarýn baþtan sona silik bir cümledir.. yolu yok belkide böyle mutlu olmanýn.
Hâla yarýna sakladýðým basit mutluluklar var. Belki bir umut beni hayal kýrýklýðýna uðratmayacaklar.
Dün.. Beni baþtan yaratan umutlar, þimdi baþka bedenlerle el sallýyorlar.
Hangi gülüþü bana aitti bilmiyorum mutluluðun. Belki sözü vardý bir öðle üzerinin belki bir akþam üstüydü beklediðim. þimdi bir fikrim yok nereye gittiðinin.
Ben yine en baþtan bir balkon sefasýndan esinlenip arsýz bir kuþa söyleyeceðim. belkide yine uzaklara dönmeliyim.
m-jgan
Sosyal Medyada Paylaşın:
aysemujgan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.