Uzaklığın Yakını..

gökte ay var, bir de yýldýzlar..

yeryüzünde hüznü var, bir de susmuþluðu.
þehir, gecenin karanlýðýnda kayýp.
O, kaybolmuþluðun kuyusunda.
gökte ay var, bir de yýldýzlar,
gece de karanlýk,
karanlýkta kaybolmuþluk.

uykusuna yatarken insanlar
ayakta dikilir bir çift ayak,
aralanýr perdeler
ve diker gözlerini semaya
gökte ay var bir de yýldýzlar.
Sonra heybesinde saklý dualar..

Yapayalnýz duruyordu þehrin sokaklarý..
Açýkta kalan evlerin ýþýklarý da sönmeye yavaþ yavaþ.
Evin duvarlarý içerisinde ne yaþayýþlar var, diye içlendi
Uzak duruyor her görünmeyen,
Yakýn duruyor görünen her þey..
Ay yakýn ve görünen, bir o kadar da uzak
Evin duvarlarý yakýn, ama görünmeyeni ile uzak.
Gökte ay var bir de yýldýzlar..
Gökyüzünde hep umut var bir de maveralar.
Yeryüzünde haset var bir de ayrýlýklar..

Perdeyle kapattý semayý .
Sonra,
Yüreðini gökyüzüne astý, ay ve yýldýzlarla..
Düþlerini yastýk,
dualarýný da üstüne örttü..


Semra Öztekin



Sosyal Medyada Paylaşın: