DÜŞÜRDÜM İÇİMDEN
hikayeye gerek yok her insan koca bir hikaye
þiirlerimin ayaklarýna dolaþýyor yokluðun
gidiþin kýþ
gözyaþlarýmýzda üþüyen kar
caným yangýn yerinde kül
külümden su dilenen þiirler
ellerim fýrtýnaya tutulur gidiþlerin dökülür parmak uçlarýmdan
üþürüm kaldýrýrým boþluklarýna yokluðunun yakasýný
gidiþin bir þehir gürültüsü
depremler çökerken aklýma
aklý çýkar þiirlerimin kalesi düþer
yutkunamýyorum
adýn paslanýrken boðazýmda
susmak neyin çaresizliði
suskunluðum seninle dolacaksa
çareyse geliþine
hadi uzun uzun susalým içim geçkin
aksim aksileþir aynalarda
yüreðinde kýyýlarýna çekildiðim kent sürgünlüklerim
her topraðýn altýnda ölüm bir baþka sýzlar
ne geceye sýðarsýn ne gündüzün boþalýr sokaklardan
bilir misin sen sevmeyi öðreten en güzel þehirsin
sokaklarýnda zil zurna sarhoþluðum
gidiþinle serserileþtiðim kaldýrýmlarýn dilime sürgünlüðü baðýþlayansýn
ne batan yaradan kanlý çýkan býçak ne dilim de yara
s/aklýmda kalan
karanlýk Kan tükürür yokluðunla sýnanýr aklým sýra
Ne gece s/aklar koynunda
adýnla patlar içimdeki tomurcuklar
yokluðuna sokulur varlýðým
anne çýðlýklarýyla atýlýrým uçurumlardan
saçlarýmda ölür babamýn þefkatli elleri
ve geçip giden ömrüm sensizliði koparýrken takvimlerden
yokluðun alýp yitersin sonsuzluðum olur gece korkularým
sonum sende sollanýr
i
çimdeki kalabalýklarda þehirleþirsin kent küser geceye çöreklenir uluyan yalnýzlýklarým
rüzgar uðultularý deþelenirken yataðýmda
düþünmek ellerimi dualarýnla yüreðime mühürlemek
sen bakma arsýzlýðýmdýr
adýnýn her harfine kazdýðým mezarlar
geçmiþ kuruntularý
gecenin sessizliðinde tozduðum
suskunlaþýr sus çöker karanlýk yanlarým
bin bir gecenin hesabýsýn sen
bulutlar kanar, yaðmurlar gölünde boðulur
korkularým anne diye koynuma sakladýðým
ve karanlýk koridor sonlarýnda vardýðým yorgunluðumsun
þimdi þiirlere sokuluyor soluklarým
alýþmak zor
þiirler düþürmek yokluðunun cümlelerine ah
ben varlýðýna hasretken kimin yokluðunu doldurur
benden alýp gittiklerin
trenler geçer þehirler biter
yanar gelmeyecek yolculara kesilen biletler
eksilen vedalar
boyun büker kör kütük aþýk oluþlarým
sen bana bakma ben iyiyim dedim ya
boþ ver biraz eksilirim bu gece bir hevesti derim geçip gider
üzülme düþürdüm içimden seni
düþünme beni iyi bak yüreðine
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.