Çok yoruldum çok yaþamamýþken
Bin çeþit yüzü taþýmaktan
En çok da gülen yüzlerin aðýrlýðý yordu beni
Hiç gerek yokken
Dünya mutlusuymuþ gibi
Sanki bu hayatýn neþelisi olmak marifetmiþ gibi
Hýçkýra hýçkýra gülmek yordu
Beni yoranlarý umursamak
Sanki iyilikleri mevzubahismiþ gibi
Hayatýn bunca ikileminde alkýþlamak
Çok yordu beni
Dinlenmek için çok ölmüþ provasý yaptým elbet
Kendimi yok sayýp kendimden bile kaçtým
Ama sevmenin bataðýnda yürümekten
Ve daha çok yorulmaktan kurtulamadým
Biraz tövbelerimde nefes alýp dinlendimse de
Çok sürmedi günaha sokanlarýn þeytanlýklarý
Gelip kalbimi iþgal ettiler
Daha çok yordular
Velhasýlý yorulmadan yaþamanýn imkaný yok
Bu yüzden beni yoranlarý yormak için
Þiir yüzümü takýyorum hep
Ve korkunç intikam alýyorum
Beni yoranlardan.
Yaþasýn þiir...
Ýþte yüreðin kendini inkarý!
Sevincin sýçradýðý bir vakitte gel þemsiye aç
Göðün gölgelediði kadarýndan vazgeçip
Gel kendini cürmünce hapset
Ne zahmetli iþmiþ bir umudun iklimiyle
Bin sabahýn peþine düþmek
Ve þükredici olmayan kalbin içinde yaþamak
H-içselliðimi geri istiyorum
Yeni bir kendim olup hiçbir þeyimi emanet etmeden
Varolacaðým zamanlar istiyorum
Bu geliþigüzellik benim deðilken
Ben olan benleri istiyorum...
Bu kadar çok kalabalýðýn yalnýzý olmak
Ölenedek yaþanýlacak bir hayat için
Doðrusu aðýr bir bedel
Anneden babadan eþten kardeþten oðuldan
Mahallenin bakkalýndan köþedeki manavdan
Uzak yakýn akrabadan hýsýmdan
Velhasýlý içeriden dýþarýdan dosttan arkadaþtan
Kiramen katibinden ahiret denilen yurttan
Ezcümle Allahtan yalnýz olmak
Yaþanasý ölünesi dert deðil
Kendimden biliyor ve söylüyorum..
Yürekleri bayrak olan çocuklarýn yurdunda
Hayat bir uçurtmanýn özgürlüðüdür
Uçarsýnýz
uçarsýnýz
uçarsýnýz
Hiç bir yarýný umut etmeden
Kendinizi cennetin göðünde süzülen
Meleklerin eþlik ettiði
Bir tahtýn üzerine kurulmuþ
Sessizliðinin hicabýyla zulme razý müslümanlarýn
Heveslendikleri murdar dünyaya tamahlarýný seyrediyor bulursunuz
Bir kez uçurtma olmaya görün...