Geniþ aðýzlý bir maþrapadan içtim, Bu gün ben sabahý. Kuþlar kondurdum yýlgýnlýk aðacýma, Dallarýna yürüdü bahar. Uyandý saklýmda birikmiþ çocuklar, Her biri birbirinden þakacý. Almadým hüznü, kederi içeri bu gün; Evde yok dedirttim!
Gönlüme imkânsýz mutluluðu öðrettim; Güne düþen haberlere kadar! Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.