iki hileli kart gözlerinde restini görüyorum sevgili!
seninle vuslatý vurmayan bir akrep mesnevide ayak izi süren mahlaslarla ayrý yönde iki seyyah gibi
yol yok...
ardý ardýna gündoðumlarý ve günbatýmlarý ne bende seni eskitti ne sensizliðimi eksiltti yokum ben asýrlardan kendimi yakarak sana geliyorum zaman aç bir nehir gibi
karanfiller dökülür beyaz ellerinden tut ki sebebi var tarçýn gölgesine nöbetimin bilmezden gelirsin böyle zahiriyken aþk çözülmez bir hafi gibi
sýr yok...
bir milat gibi ezber bir öykü gibi yarým o sevdadan kalmayým sen yoksun
pervane kanadýnda dem gitmektir açýlmasa da kapýlar bu adsýz yolcuya bilmelisin ki bu göç yüreðimin yüreðine hicretidir
dönüþ yok...
bir yerlerinde karþýlaþmalýydýk hayatýn kurþun olsan yara olmalýydým nehir olsan deniz bu bir kaçýnýlmazýn vuku buluþu girift hikayesi iki kahramanýn var-yok dehlizinin dibi bir tesadüf deðil olmasý gerektiði gibi
Sosyal Medyada Paylaşın:
_ayfer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.