Yaðmurlu bir akþamýn Sürgün yolcusuyum bu þehirde Dilimde çelimsiz sitemler Gök yarýlýyor Yollar ýssýz
Ve ben ilk defa korkmuyorum!...
Kaldýrýmlar adýmlarýma rehin Ýçimde kopan kýyamete aldýrmayacak kadar hissizleþti bedenim Kalbime mýh gibi çakýldý gerçekler Ýmkansýz bir aþkýn öyküsüne gebe kaldý ruhum Deðiþtiremedim hiç bir huyumu Biraz küstah Biraz pervasýz Ben buyum!
Milyonlarca aðýdý lâl eyledim nef/e/sime Ýliklerime kadar çöreklendi kalp aðrýlarým Yar’in derdinede çare bulamadým Hiç söylemedim ama Ýç geçiriyorum yaþayamadýklarýmýza Huzur sendin oysa...
Hayatým karmakarýþýk bu ara Beynim duygularýma kan kusuyor
Þimdi bize dair ne varsa Hazin bir öykü Unutulmaz masal gibimi anlatmalýmýyým Oðluma, kýzýma?
Bitap düþen benliðime aldýrmadan Yükümü alýp gitmeliyim belkide Kursaðýma takýlý kalan bütün uktelerimden Kendimden vazgeçip Ayak bastýðýn bu koca þehri terketmeliyim
Ya da dur Ýstersen uyanayým bu kabustan bebeðim
Yüreði Sürgün// Kevser Baysal Köln Sosyal Medyada Paylaşın:
Kevser BAYSAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.