MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Zehirsel...
Kevser BAYSAL

Zehirsel...


Hayatýmýn bütün çýkmazlarýnda
Yollarýma pusu kurdular
Ve beni, kainat uyurken saçlarýmdan astýlar.

Dertler usul usul girdikçe kanýma
Düþmana inat gösterdiðim bütün gülüþlerimi yitirdim.

Sükutumda avazlaþan figâný kusuyorum þimdi satýrlara
Hece hece biriktim; eþ dost þöyle dursun
En çok akrabalara!

Kulaklarýmda sessizliðin uðultusu
Sensizliðin tortusu
Ahh bu konuþtuklarýma aldýrmayan duvarlar
Sonra o rahat insanlar
Þizofren kaygýlar

Tut ki çýldýrdým
Sýrtýmda görünmeyen býçak izleri
Tut ki aklým firar etti meçhule

Biliyormusun, hiç kolay deðildi bunca ay
Bunca sene
Hemen hemen aynýzulüm
Ayný iþkence
Her gece

Üstelik,

En çok bir keman inleyince
Annesizliðime darýlýyor gözbebeklerim
Ýçime cam kýrýklarý daðýlmýþ gibi
Birde babasýzlýðým batýyor canýma
(Gurbet, kimin gitmez zoruna)

Ben, ben deðilim artýk
Canýmýn bir yarýsý vatanda
Diðer yarýsý toprakta

Ne olur
Ruhumdaki fýrtýnanýn hesabýný sorma.

Saçlarýmdan astýlar diyorum

Gamzelerime çelme attýlar
Pusulasýz yollarda kayboldum

Ölüydüm

Sende dirildim

Yargýlama

Sorgulama

Sadece sev

Ben susuyorum

Sen anla


Yüreði Sürgün // Kevser Baysal
Köln, 9 Eylül 2014

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.