VE SON KEZ AĞLADIM

Kör karanlýðýn yarattýðý o çaðrýþým;
Paslý gözler ne zaman yönelse ufka
Seyrelmiþ gözyaþlarý dinmez
Günün efkârýnda.
Rezil yalnýzlýðým nüksederken gece yarýsý
Tutanaklara geçtiðim o eþref saatimin
Döngüdeki yankýsý.

Yalansýz ve riyasýz bir sevdanýn düþ ertesi
Kavruk ve savruk düþüngeçlerin
Yürek burkan týnýsý.
Bitiminde bu öykünün
Savrulun duvarlar
Yana yakýla arýyorum yarýnlarýmý.

Üstüme üstüme yýðýldý anýlar
Son kozumdu sevda
Körelmiþken ve boðulmuþken
Kör kuyuda.
Çoktan girdi yürürlüðe
Temsilen adýna insan denen
Telaffuzu ne mümkün
Daðýlmýþken bin bir parçaya
Parça parça yürek
Lime lime duygular
Zihniyeti var olmamýþ
O kýdemli sancýlar.

Rezil rüsva olmuþken
Bir kez daha
Ve son kez aðladým
Yaþlarýmý savura savura.
Ermiþken nihayete
Sýnýrlý bir tahakküm
Adýmý çaðýran o devinim.
Ne tahakkuk eder
Ne kalkar yürürlükten
Tarihin tozlu sayfalarýnda yer bulan.
Tek bir kliþe.
Mutluluk da yitip gitti
Eþliðindeki o gizemli neþe
Bir zamanlar benimle nöbetteydi oysa.

Bitimsiz midir acý
Çaresiz midir bu derdin dermaný
Neden köreldi içimdeki sevgi?
Nüktedan ve kývrýmlý bir yol
Ýzbelere yönelmiþ ne sað ne sol
Korunaklý o dünya
Sýðmaz havsalaya;
Bir benden mütevellit
Bir de hayaller
En derinde saklý.
Ne infaz ne yargý
Elimi uzattýðým yegâne güç
Benliðim sadece O’ndan mükellef.




Sosyal Medyada Paylaşın: