Düþlerimizdedir ezelden beri
biri gelir biri gider,
fakat düþündünüz mü hiç
nasýl seviþir periler?
Masal kuþum, hayâl fýrtýnam
seni andým dün gece
yüz yüze bakýþan
iki dað gibi çöktü üstüme hasretin
hasretlik ne kelime
iki daðdý eteklerinde tutuþan;
sen rüzgâr oldun, ben alev
yalazlandým döne döne
boðuldum duman duman
kör ettim gözünü yýldýzlarýn
þehvetin yaktý kül etti ormaný
tenine yürüdü tenim
eridi aktý daðlarýn
sýzým sýzým kar sularý...
Kaç mevsim gelip geçti bir anda
arýlar oðul verdi, çiçekler bal
seller aktý bozbulanýk
gönülsüz ayrýlýkla budandý gönül;
teslim oldu rüzgâra
yamacýnda uçurumlarýn kýrýlan her dal
düþeni aldý götürdü
derin vadilerden denize, sevda seli bir nehir
ýþýklar yandý söndü
düþtü bütün yýldýzlar (?)
kapkaranlýk kaldý bir anda þehir...
- II -
Sen ve ben ki
bütün insanlar bütün periler belki
adýmýz geçmedi kutsal kitaplarýn hiçbirinde
geçmiyecek de hiç
zamansýz zamanlarda yaþadýk en güzel aþklarý
çünkü biz
zaman aðacýnýn kainata uzanan iki dalý gibiyiz...
Kollarý perilerin upuzun
her yere her an uzanýr
kalkar hükmü sonsuzun
her an her yerde
tenime karýþýr etin
evrilir çevrilir kainat
aþkýn adý ateþ olur
hasret ise þehvetin
herþey bütünleþir
gönülsüz ayrýlýklara inat
aþka gelir ruhumuz
inanki tüm periler
ruhumuzda hayat bulur
öyle zalim ki bu aþk
ne uçan ne de kaçan kurtulur...
Ýþte þu kalemin izi ne ki
ayrýlýðýn bizi ne, sizi ne ki
ses dediðin nedir; tutmasam da elini
duymadýn mý sanki þimdi neler söylediðimi?
Rüyâ deðil masal deðil
gerçek deðil yaþadýklarýnýn hiçbiri
gerçek biziz; kainatýn ta kendisi
sen varlýksan, ben yokluk
zamansýz zamanlarýn âþýklarýyýz biz
bizden doðdu bütün yýldýzlar
aþk içinde sýzým sýzým
gözlerince yanar, aðlar, sýzlar...
Þaban AKTAÞ
20.11.2009