kendinin farkýna varýr an
yandýkça anda
bilmez misin öz içinde öz vardýr
O’nun kara topraðýnda
O’nun anda
kendinin farkýna varýr an
yazdýkça anda
bilmez misin
Söz içinde Söz vardýr
O’nun kara topraðýnda
O’nun anda
hep az gittim
uz bittim
hiç gelmedim
yürüdüm
yol hep ayný
hiç terk etmedim
ömrüm geldi
geçti benim
seni
olduðum anda
ben de gördüm
sende
gözlerine indim her gece
gezindim hep sessizce
ýslak merdivenlerden
hüzünlerini sildim
süpürdüm
kirpiklerinden
yüreðine
usul
usul
süzüldüm
hani gizlenen
bir düþtüm
düþün
sen
ten
düþtün
tenden
gönlüme
þimdi güneþim
.