Nasihat
Daðý yüklenmiþ gibi zayýf bedenim bile;
Binip bir kelimeye kaybolmak istiyorum.
Elim, kolum, ayaðým gelse ansýzýn dile,
Anlatsa gafletimi yüreðime diyorum:
Nerde þimdi pervasýz, o acar tazeliðin?
Her gün kabarýyor bak dünyadaki hesabýn,
Ardýn sýra gülüyor türlü kepazeliðin,
Aðýrlaþan ruhunu taþýyamýyor kabýn.
Hakikati söylüyor þu merdiven þu yokuþ,
Þu sýzlayan kalbinin sessiz iniltileri…
Kudret insanda ancak bir mevsimlik göçmen kuþ;
Azrail arkadaþýn doðduðun günden beri.
Nisyan ile kapandý Leyla’nýn bahar yüzü,
Bir mezarýn taþýna iþlendi þan ve þöhret,
Ey gaflete sadýk kul, ey dünyanýn öksüzü
Sana Rahman’dan baþka kim eder artýk medet?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.