Hiçbir fani eriþmez elbet senin kerine Bir nefesin can verir amanýn gözlerine Benzemez varlýðýna ne bir beden ne bir yüz Seninle gelir gece seninle gelir gündüz
Hayata sürur veren cananým sensin benim Bunca keder içinde handaným sensin benim
Kopsa firak zinciri açýlsa kolun bana Vuslatýn kapýsýndan gel dese yolun bana Matlaþan bütün renkler sende bulur özünü Hak senin hürmetine doyurur öksüzünü
Topraðýn yüreðinden kopup gelen gül gibi Rayihalar yüklüsün menekþe sümbül gibi Senin sevgin olmasa dört mevsim melal olur Mecnun’un kalbindeki aþk bile celal olur
Her deminde bin bayram zamanýn sensin benim Bunca cürüm içinde amaným sensin benim
Bilmem hangi libasla gördüler bende seni Yerime koyamam ki bir dildarý seveni Sen bütün sevgilerin açýldýðý mihversin Þu fani bedenimin yok’a erdiði yersin