SANMA Kİ TEK YOLCU SENSİN

Göze çarpan tüm gerçek
Kimine göre bir hayal
Çoðuna göre düzensiz bir olgu
Her yaný seyrelmiþ
Bir o kadar yeknesak
Baþtan sona yaþarken aný dolu dolu…
Dümeninde iken ömrün
Sanma ki tek yolcu sensin
Binen, dolan güverteye
Dalgalarý alýr götürür
Bu deðil mi doðanýn kanunu.

Kurallarý yadsýnamaz bu düzenin;
Yakan, yýkan
Yeri geldi mi elinden tutan.
Bir o kadar raconu insan olmanýn
Ve tüm kanýksadýklarýn,
Ne kadar inkâr etsen de
Uzaðýnda duramazsýn adým adým
Arþýnladýðýn o yolun.

Tutsaðý mýsýn
Hükmeden mi
Ne fark eder
Bildikten sonra kendini
Yeter ki hükmet varlýðýna
Nezdinde koruduðun, kolladýðýn
Tüm yankýlarýný o doðrularýnýn.

Hükmederken de unutma asla varlýðýný
Kurduðun o hükümet sadece;
Senin hükmettiðin ne varsa
Kralý da sensin veziri de
Tüm o yenilgileri de
Yeri geldi mi sineye çekersin.

Rakýmý yüksek bu þehrin
Popülâsyonu bir o kadar engin ve derin
Marjinal tüm oluþumlar
Katkýyý da saðlar
Dermaný da olur yaralarýn,
Hangi yaralar mý?
Hani düþtüðün ve her yerini parçaladýðýn
Gecelerce aðladýðýn
Uðruna perperiþan tüm o sanrýlarýn.

Ýstediðin kadar baðýr avaz avaz
Gönül bu;
Ne nazý diner ne de sonlanýr tüm o niyaz
Derin bir açýlým yürekten yüreðe
Uzanan o yol
Ruh eþi, ruh ikizi
Ne dersen de
Yeter ki duyumsa aþký.

Sosyal Medyada Paylaşın: