ANNE BABA DESTANI
Sönük gözlerin kuytusunda kaldý geceler
Annem doðduðun gün seni hissetmiþ
Gurur bu ya babamdan saklamýþ
Ufaktan ufaða yoklamýþ onu
Hoþ geldin annemin gönül rahmine
Bir damla cenin gibiymiþsin
Annem öyle dedi
Sonra çoðalmýþ, çoðalmýþ, çoðalmýþsýn
Sýðamaz olmuþsun yüreðine annemin
Bakmýþ ki olmuyor böyle
Kur yapmýþ, naz etmiþ, söz etmiþ tavlamýþ babamý
Hoþ geldin babamýn kaderine
Annemle beraber büyütmüþler seni
Babam gurur duyarken benimle
Öyle dedi
Büyümüþsün, büyümüþsün, büyümüþsün
Sýðamaz olmuþsun kuytulara, köþelere
Ve bir gece kaçýrmýþ babam
Aklýný ve annemi
Getirivermiþ seni bizim köye
Böyle baþlamýþ köyde senin öyküye
Hoþ geldin bizim köye
Kadýnlý kýzlý gruplar
Su doldurmaya gelirlermiþ köyün çeþmesine
Babamýn annem takýlmýþ gözüne
Aldýrmamýþ, kaçýrmýþ bakýþlarýný annemden
Annem
Domuz hiç yüz vermedi kýzlara, ben dahil
Ne yamandý ooo
Babam baþýný önüne eðer
Sinsi sinsi gülümserdi býyýk altýndan
Sahi babamýn býyýklarý yoktu ki
Hoþ geldin babamýn olmayan býyýklarýna
Ertesi gün yine ayný manzara
Annem al etmiþ babama
Babam annemi bir an bulmuþ kollarýnda
Bahane bu ya köye dedikodu olmuþlar aniden
Hoþ geldin dedikodulara
Annem dayak yemiþ babasýndan
Babam aynýsýndan
Hiç senin de canýn acýdý mý
Dedemlerin tokatlarýndan
Hoþ geldin dedemlerin tokatlarýna
Namus demiþler, örf demiþler, ar demiþler
Fatma, Nezir’e yar demiþler
Yoksa ölüm var demiþler
Hoþ geldin böyle ölüme
Düðün kurulmuþ, davul vurulmuþ
Zamanla babam da anneme vurulmuþ
Sular durulmuþ, zaman yorulmuþ
Ablamýn çýðlýðý duyulmuþ birden
Hoþ geldin ablamýn çýðlýklarýna
Ve sonrasýnda ben merhaba demiþim
Annemin babama erkek borcunu ödemiþim
Bir deðil, iki deðil, üç deðil
Dört deðil, beþ hiç deðil
Altý, yedi, sekiz demiþ babam
Annem de kýrmamýþ kocasýný
Vay be nasýl bir aþk
Nasýl kamufle etmiþ annem acýsýný
Bir benden çekmiþler çekecekleri kadar
Al benden de o kadar
Gülmüþüm, aðlamýþým, bazen yürek daðlamýþým
Gül yerine diken koklamýþým, seni senden saklamýþým
Haksýzlarý haklamýþým, yüreðimi yoklamýþým
Seni bulup koklamýþým, baðlanmýþým bir güzelin hasýna
Girmiþim zavallýnýn küçücük dünyasýna
Yýllarca yer etmiþim sen gibi o küçücük dünyaya
Senden daha yaman, daha betermiþim
Bazen dert keder, bazen de yetermiþim
Hoþ geldin benimle acýmasýzlýðýn koynuna
Sonrasý tam bir curcuna, kim kime dumduma
Zamanla, firakla, ayrýlýkla yarýþmýþýz
Yollara, yýllara vuslata karýþmýþýz
Küsmüþüz, darýlmýþýz, aðlamýþýz
Gülmüþüz tutkuyla, sevgiyle, yürekle baðlamýþýz
Hoþ geldin yürek yangýnýmýza
Sana aþk demiþiz; gönlümüz saray, köþk demiþiz
Kalpten kalbe meþk demiþiz, damla damla eþk demiþiz
Dökülmüþsün yürek deltamýza
Ummana çevirmiþsin harbiden
Hoþ geldin ikindi yaðmurumuz
Hoþ geldin ahmak ýslatanýmýz
Hoþ geldin uðurumuz
Hoþ geldin dayanaðýmýz, hoþ geldin vatanýmýz
Hoþ geldin
(( ÞAÝR ) ( SÝMÝN ))/CANA AÞK DÜÞTÜ/
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şair Yazar Yunus Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.