RUVEYDA

Adýný ilk kez duydum bir meleðin dilinden,
Nakýþ nakýþ dokundun yüreðime Ruveyda.
Tutabilmekti sade arzuhalým elinden!
Ýzin ver gül tenine dokunayým Ruveyda.

Ýlk görüþte aþk deðil hiç yoktan sevdim seni,
Bu bendeki þans deðil kaderle bildim seni.
Canlý olmazsa dahi hayalde gördüm seni!
Mecnuna döndü gönlüm sana yanar Ruveyda.

Adýný duymak yetti sana meftun olmaya,
Gönül takatim yetmez sensiz soluk almaya.
Bir haber ver geleyim yoluna yol olmaya!
Zindana döndü sensiz koca dünyam Ruveyda.

Ulaþmak umuduyla küle döndü bedenim,
Dayanamaz ölürsem bil ki sensin nedenim
Ya öte yanda sensiz ne yapar ne ederim!
Gel de þu aþýðýna hayat sun be Ruveyda.

Ýçimi haykýrýrken titrer kalem elimde,
Adýna denk kelime yok biçare dilimde.
Sabýr taþý misali kalp taþýrdým içimde!
Sensizliðin hüznüyle paramparça Ruveyda.

Gönlümdeki gökyüzü dökerken gözyaþýný,
Damlalar dört bir yana çarpar deli baþýný.
Kaybetmek üzereyim metanet savaþýný!
Zaferim saçlarýnda adýn andým Ruveyda.

Gel artýk göster yüzün kan damlýyor gözümden,
Sözlerim kifayetsiz kelimeler özümden.
Benliðime söz verdim vazgeçemem sözümden!!
Ölene dek kaderim namusumsun Ruveyda.

(( ÞAÝR ) ( SÝMÝN ))YUNUS YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın: