Ben seni en çok þiirlerde sevdim
Her satýrda büyüyen adý bensiz bir sevdaydý lisanýn
Seni sevdim çünkü sensizlikle büyüdüm çocukça
Sen yoktun vurgun yemiþti yüreðim
Bin telaþla viraneye dönen sensizlik mabedim
Ýbadetini unuttu zifiri bir yalnýzlýk içinde
Hani o Aðustos günlerinde çýðlýðý basan cýrcýr böcekleri gibi
Haykýrasým var karanlýðýný okuduðum gecelere
Sabahlara kadar hýfz ettiðim þiirlerini
Issýz bir limana býrakýlan köhne bir geminin azadlýðý gibiyim
Sonsuza dek bir meltem esintisiyle teselli olan terkedilmiþliðim
Kaçamak bakýþlarým ufka dalýyor kavuþmaz bir hasret çizdiðin
Ýflah olmaz uykusuz gecelerde sürgün özlemlerim
Hep bir zaaf siyah kadar koyu düþlerim
Dokunsalar yaðmurlarý saðacak gözlerim
Çaresizlik bu aðlamak yabancý bakýþlarýný aramak
Ne çok birikmiþ þey var boþ verip yazmadýðým
Unutmaya çalýþtýkça üstü örtülmüþ anýlarda
Yazsam roman olur en çok satanlar rafýnda
Uzaktan okurdum gözlerinde yazýlý mektuplarý
Beni tutan o bakýþlarýnýn dehlizine gömdüðüm boþ vermiþlik
Özlemlerin gölgesinde yýllar birbirini kovalar
Hep bir gururun saçma sapan zehriydi damarlarýmda dolaþan
Kaderime yazýlan gözlerinin hakký için bir boþ vermiþlik ti iþte öylesine
Unuttuðum bir fotoromanýn yýllar sonra hatýrlattýðý
Solup giden o renginden güz mevsimlerini okudum
Kurumuþ güller sayfa sayfa döküldü eteklerimden
Bilseydin içimdeki acý veren gerçeði hiç gitmezdin yüreðimden
Nuray AYHAN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.