UMUTSUZ VE BEDELSİZDİ AŞK

Umutsuz ve bedelsizdi aþk
Seyri yalýn ve bir o kadar tuhaf
Tenezzül dahi etmez iken yankýsýna
Kulaða gelen çaðrýsýydý
O efsunlu týlsýmýn.

Müptelasý ya da bitimin tezahürü
Korunaklý o dünyanýn
Boþluða açýlan kapýsý:
Kapanmamak üzere belki de
Ýlk kez ve son kere…

Anlamak adýna geçen yürekten ne varsa
Sýðýnmak o sýcak varlýða
Buz kesti aniden
O kâfir duygular
Soluklandý son kez
Gelmemek üzere tekrar yan yana.

Kývýlcýmýydý düþen gönle
Bitimsiz sansa da yürek nafile
Kafiyeler, dizeler, tüm uyaklar
Her þeydi ve herkes
Ýçten dýþa yansýyan…

Sýðýntý idi ya da müptela
Bir kez itmiþtin oysa en uzaða
Yakan yýkan her kelime
Baþlamýþtý bir kez sonun duraðan yakýcýlýðý.

Uzak kalmak kendinden
Ulaþmak adýna yakan sevdaya
Korumak kollamak adýna
Uzaktan dokunmak uðruna
Ne geçti ele
Hüsrandan baþka.

Kifayetsizlik belki de
Ya da çepeçevre saran korkular
Ýzdüþümü yenilginin
Ýçten içe burkan
Ýlkti ve son
Buymuþ iþte kaderin gördüðü reva.

Sosyal Medyada Paylaşın: