uykusuz geçen bir gecenin sabahýnda
bu gün ayrýlýðýmýzýn ilk günü
sudan çýkmýþ balýk gibi þaþkýným sadece
yaþananlara bir anlam vermek zor
nisan bir þakasý olmasýn diye soruyorum kendime
içimdeki yaram depreþti çýktý su yüzüne
bak geldik yol ayrýmýna biz de
kalmadý sevgi pýrýltýlarý gözlerimizde
susmasýný bilmedik haykýrdýk ikimiz de
her rüzgar estiðinde acýyor caným
kabuk tutmaya çalýþsa da yaram yine kanýyor
aklýma geldikçe sözlerin can evimden vuruyor
hayat beni yormadý senin yorduðun kadar
hatýrlar mýsýn gözlerine bakýp da söylediðim sözleri
senden ayrýldýðým gün ölürüm demiþtim
belki hemen ölmedim
damarlarýmda ki kanýn çekilmesini bekledim
ama bir adým daha yaklaþtým ölüme
yaþayan bir ölüden yok farkým
sen giderken yalnýz yüreðimi deðil
senle olan hayallerimi de götürdün
hani giderken dudak ucuyla bana dedin ya
bir gün dönerim uzun sürmez ayrýlýðým
sevgim hiç eksilmez demiþtin
biliyorum
aramayacak sormayacaksýn beni
söyle hangi giden döndü ki geri
bir suçlu edasýyla baþýný eðip
yüzün kýzararak kaçýrmýþtýn gözlerini
söyle mutlu musun þimdi
yüreðimi söküp aldýðýn gibi
gökyüzünden yýldýzlarý toplayabilecek misin
her birinden dilek tutmuþtum ikimize
sen yüreðimde solmayacak bir çiçektin
nasýl da inanmýþtým sana
her yeni günde artacaktý sevgimiz
þimdi yoksun bomboþ yüreklerimiz ...
12.08.2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.