Saclarýma vakitsiz düþen aklar Baharý prangalý ömrümü hazanlara nikahlarken Hadi lütfet öleyim der umutsuz yarýnlar
Bir engereðin koynunda sabahlarken serce Ölümüne aðlayamaz Ki sobelenmiþtir dört bir yaný belenmiþtir kefene
gölgem bile kaçýyorken yalnýzlýðýmdan eksiliyor tükeniyor güzel olan ne varsa ,senli anlara dair hep bir bahanesi vardýr derler gidenlerin yarým yaþanmýþlýklara dair
oysa
Tezahür eylemiþtin ey aþk…!
Þimdi
Bir dilek tut bizli desen Ve dilesem Hiç bir þey sormadan, hiç bir þey konuþmadan Yüreðimi yüreðine emanet edip, Hüznü terki diyar eylesem
Hadi Yeniden ruhundan üfle Gönül testime dol Bu fani dünyada tek gerçeðim ol… desem Çok þeymi istemiþ olurum senden
Yokluðunda
Ýçimdeki boþlukta kurasým gelir dar aðacýmý çünki Mekanýdýr tüm sevdiklerinin orada ölüþü Ve yinede korkuyor unutulmaktan… Yinede insan vazgeçemiyor ummaktan
Ey yar…
Bir ucurumdu gözlerin ne düþmeyi becerebildim nede kalmayý
Ruhumun yangýnlarýnda kavruluyorken bedenim Ve ben hala sana titriyorum
Hadi helalleþelim yar… Helalleþelimde, lütfet öleyim.
Can Cezayir Aydemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
_SUSKUN_ŞAİİR_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.