nasýl dokunur
nasýl da acýtýr
o pembe göðsünde büyüyen acý
çýkma vakti de gecikmiþtir
ve güzeldir hâlâ deliler
parmaklarýnda þeftali kokusu
bir baþka þehirde
beni koyuyorum benin yanýna
koca bir sýfýrla baþbaþa
haylaz çocuðu andýrmýyor matematik
realist,
huzura giden yollarý bile kýskanýyor insan
benden ben dahi çýkmýyor
bir ben olmalýysa eðer
yeri gelir yüzlerinde tebessüm
topraða tekabül eder
böyle þeyler genelde romanlarda olur
bir köprüden atlarsa insan, geriye kimse kalmaz mesela
çok denklemli mazeretler varmýþ gibi
altý saniyede bir seks tutkunu
alt dudaðýndan raks ettiriyor eylemsizliði
bir ben olsaydýðý tabi
hepsi bu
acý, en acý, geri döndüðümde yalan
daha gözlerimdeki alevi söndürmedi tanrý
can uzun bir zamandan bahsediyorlar
kibarmýþ örneðin, þefkatli, lavman yapan bir hemþire
çýkagelir
andýr, aþkla cesaretlenir
vicdan mezarý ansýzýn kararýrken
anlarsýn
yani
o güne kadar ufak tefek yalanlarla baþlamýþken hayata
en büyük yalandýr oysa, ne gerek var ki, tabi
sonrasý bir çorabýn günler boyu sürecek söküðüne benzerken
konuþur gibi yapar ucuzluk pazarýnda
kimse görmüyor
kan dahi damarda akarken isyankar
bir deli bulsam, bir delik
yýrtýlýr koca
tamirsiz
ellerimle kaybedilenim
ellerimle öpülesi þiir
fýrsat bulunca göreceðim
küçük kýz çocuklarý gibi ihtimaller üzerine
örneðin doktor olacak ya da hemþire
büyüyünce
eðer ölmezse biri daha
biri daha susuzluktan
mesela tabi
yani, kuma düþmezse siki kýrýða
bu yaz amacýna hitap etmiyor
gelen tepkilerden ötürü rol deðiþtirince yönetmen
mecburi susuyoruz biz de
belki bir gün dua ederiz
tamir edebilirsek bir gün vicdanýmýzý
günlükler de okunur
çay demlenir
güzel kadýnlar öpülür
çocuklar su içebilir mesela
amacýna hitap olabilir umuduyla
nolur nolmaz
yani, bir karþýlýk ummadan
af.
’bari koþabilseler az daha’