Hiç sevemedim seni ayrýlýk, hiç baðlanamadým sana. Bir gün kör ettin iki gözümü, bir gün iki kulaðým saðýr. Ne kin tuttum sana, ne öfke duydum yaþattýklarýna. sitem etmedim,baðýrmadým Yüreðimden kopardýklarýna Oysa merttin sen, herkes gitti sen kaldýn, herkes güldü sen aðladýn yanýmda. Baþka omuzlara derman olurken yandýðým, sen yandýn yangýnýmda. Herkes yaþarken tazeliðini hayatýn, sen tutundun bana. El oldun,ayak oldun.
Hiç sevemedim seni ayrýlýk, hiç sadýk olamadým sana. Kalanlarýn hep baðrý yanýk, boynu bükük,kanadý kýrýk. ...
Hiç, Hiç.
Hiç sevemedim seni ayrýlýk!
Hiç.
Polatlý- 9 Aðustos 2014
n.k
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sihirli Kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.