Avuçlarým kanýyor defter yarýsýndan Ýki volkanik daðýn, üç okyanusun ve atmosferle dünya arasýndan Iþýk hýzýyla geçen fotoðraflarda Ve bir lunaparkta ýþýklara yakamoz olmak Bir akasyada çýrýlçýplak sallanmak gibi demlenmekmiþ.
Demek yosunlarda böyle kokar Demek þiirlerde böyle bakar Demek hayat sadece bir ayrýk otu Bir kaktüs boyutu ve bir deve dikeni gibi batar…
Bir bulutun sýzýntýsý o þiirde kirlendim Hiç bir okyanus yýkayamaz Hiç bir nehir Hiçbir akarsu ve derinlik katmanlarýndaki madenlerin gücü bile Bitiremez bu þiirdeki zehir i
Demek bulutlarda çeker gider Demek acýlarda bir gün biter Demek þiir de sadece bir yanký tozu Hayatýn küllerinde yakalarmýþ insan sonsuzu
Gece saat 01.54
Gel ey hicran bulutum üstümü ört Gözlerini kapamadan penceremdeki duman Ben o keman yarýsýný yazdýðým þiirdeyim Bu gece derindeyim bulamazsýn çok derinde Gece öten baykuþ gece öten bülbül Kirleniþin derininde sema döner ölümüne…
Nedircik kuþlarý ve Ayþegül…
Ayþegül Aþkým Karagöz (rüzgar çanlarý)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül Aşkım Karagöz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.