Anlarsın

Anlarsýn
Bir mevsimlik hayatta yaþadým sanýyorsan
Gözlerin uzaklara taþtýðýnda anlarsýn
Ebedi vuslatlara inanýp kanýyorsan
Yitik hayallerine þaþtýðýnda anlarsýn.

Yaðmur olup yaðarken yýldýzlar o gözünden
Ýsyan eder gamzeler solan o gül yüzünden
Pare pare savrulurken vedalar el sözünden
Bir damlacýk sevgiye koþtuðunda anlarsýn.

Bin kez bozsan tövbeni yine unutacaksýn
Sakýn kýzma kimseye kendin kanatacaksýn
Sanma bir kaç seneyi içinden atacaksýn
Ýçinde ki o çocuk coþtuðunda anlarsýn.

O bembeyaz güvercin uçarken ellerinden
Yanýk bir ezgi sýzar lal olan dillerinden
Özlediðin maziyi ararken yýllarýndan
Vazgeçtiðin ne varsa eþtiðinde anlarsýn.

Özlem fýrtýnalarý öfkesine katar ya
Hayat ýstýrabýyla zýpkýn gibi batar ya
Güneþ sürmek isterken gün geceye satar ya
Gül dikeni yaraný deþtiðinde anlarsýn.

Mutluluk dar aðacý namlu ucunda öçler
Vuslatlar hayal olmuþ cehennem narý göçler
Son umudu öperken bir de bakmýþsýn hiçler
Ýsyan sancýlarýný aþtýðýnda anlarsýn.

Sýrça kandil içinde yanýyorsa çeraðýn
Her gece bir þiirde kanýyorsa yüreðin
Ýçini daðlýyor sa alev alev meraðýn
Hasret ateþlerinde piþtiðinde anlarsýn.

Bunlar son sözüm sana bil ki bu son elveda
Elinde bir tek kalan kýrýk, paslý bir veda
Bir huzur arar iken ufak bir ses bir eda
Çekilen her tetikte düþtüðünde anlarsýn.

Yuksel Beyocaktan
Sosyal Medyada Paylaşın: