Yaþamýn kýrýntýlarýyla avunmaya çalýþýyoruz, Birer kanatlarý kýrýk kuþlar gibi. Çýrpýndýðýmýzý bilmeden. Öyle böyle artýk gençliðimizi de kaybediyoruz.
Birileri yaþýyormuþ; kimmiþ onlar? Göremiyoruz ki; bilemiyoruz. Bizler çok bilenler deðiliz; ondandýr. Zaten unutkan hayaletleriz çoktandýr.
Sevdiklerimiz yanýmýzdayken ne güzel! -Git de bunu yalnýz evlere anlat. Bildiklerimiz bize yeter mi yeter. -Bildiklerini de zihninden sök at.
Baþtan beri önlenmiþ; yönlendirilmiþiz. Yarým akýllý sevgilerimizle boþa oyalanmýþýz. Aslýnda her birimiz yok oluþlar kuyusuna Bir gün daha taþ atmýþýz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
UğurÜnen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.