Sorular sorardý efsun sarýlarý
Yataðýný ýsýtmamýþ
Ýhtiyar yosmalara
Mavi paçalý þebnemleri parçalayarak
Eli kýnalý periler gibi
Usulca okþardý
En küçük ihtiþamý delilleriyle suskunluk
Garson bir kaç soru getirirdi
Gümüþ tepside
Sormak için sevdiðine çekinmeden
Seçemezdin birbirine benzese de hepsi
Ayrýntýlar rahasýz ederdi
Çocukluktan arta kalan baynini
Yinde toz kondurmazdýn birine
Ve hep ayný soruyu sorardýn
Ben kimim diye
Gülücüklerin karanlýðýna...
Kapýlar kýyýya açýlýrdý
Kýyýlar sonsuzluða
Sonsuzluk bir bulut gibi çökerdi
Kapýlarýn tutamaðýna
El dokunmazdý tokmaðýna
Bulut gizlerdi
Ateþin yakýcýlýðýný
Ateþin sesi
Korkuturdu bebeði
Süttten kesilirdi ýrmaklar
Irmak yüreðine akardý çiçeklerin
Çiçeklerden bal süzülürdü
Yeþil gözlü kýzýn gözyaþýna acýmadan
Sonra kapanýrdý kapýlar
Gerisinde
Bebeðini emzirmemiþ
Kadýnlarýn çýðlýklarý
Kalýrdý
Sararmýþ þamdanlardan
Gülücüklerin karanlýðýna...
Bir sehpa kurulurdu
Þarap mahzenlerin
Eskimiþ serinliðinde
Oynaþýrdý kelimeler
Dudaklarýn
Yemiþ veren bekaretinde
Ama hiç kimse söylemezdi
Gerçeklerin bað bozumunu
Gülücüklerin karanlýðýna
Sanki mavi devler beklenirdi
Ýlkbaharýn renkli þölenlerinde
Nisan’da geçerdi Mayýs’da
Bir gitarýn tellerinde kýrýtarak
Hiç bir zaman
Denizin sesi duyulmazdý
Kýlýnçlarýn ahenkli þýkýrtýlarýnda
Ellerini yüzüne kapatýrdý
Söz söylemeye
Gücü olmayan kadýnlar
Gülücüklerin karanlýðýna.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.