Kapýlar kýyýlarýna açýlýrdý
Kýyýlar sonsuzluða
Sonsuzluk beyaz bulutlarla çökerdi
Kapýlarýmýn tutmaða kýyamadýðým tutamaðýna
Açamadýn
Ama kadýnýmsýn
Oysa
Sarý saçlarýný avuçlayacaktým
Mavi gözlerine gömüp gözlerimi
Dudaklarýnda zamaný sollayacaktým
Bir dikenli tel gibiydi her zaman
Gözlerinde ayrýlýk
Ama kadýnýmsýn
Sakladýn
Esirgedin
Ama ben güneþini götürdüm
Býrakmasanda
Hýrsýzým hýrsýz
Tipik bir güneþ hýrsýzý
Ama sen kadýnýmsýn
Yaþamýný iþlerken
Gergefine umutlarýn
Resmini çizerken
Dünyasýna çocuklarýn
Adým adým yol alýrken
Derinine anýlarýn
Sedefkar ol
Sitemkar olma
Ben sana vurulmuþum
Sen benim kadýnýmsýn
Sen kendini ara
Gözlerimdeki yaðmurlarda
Uslanýrken ýslanýrsýn
Islandýkça
Kaybedersin usunu
Sen benim kadýnýmsýn
Uþaklýða sayma sevgimin hýrçýnlýðýný
Isýtýlan bir avuç yalandýr
Yakamoz rengindeyse su
Ve ay sessizdir sensiz aðlarken
Oynaþmadan hüzünle
Ýþte bu kadar deme sakýn
Ancak bu kadar belki
Ama sonunda ikilemleri sil at
Bir Ýstanbul gecesine yalvarmadan
Ve atla köprünün birinden
Susadýysan bana
Ben ki denizler kadar yorgun
Ve denizler kadar koyu elemeden
Yinede taþýrým seni
Sen benim kadýnýmsýn
Umutsuz bir çocuk sesi
Bir mutluluk çýðlýðý ise
Bir bebeðin hýçkýrýðýnda
Seni anlatan beni
An be an yaþa
Diyebilirim istersen
Sen benim kadýnýmsýn
Hep bu yüzden affettim
Hep bu yüzden kaybettim
Yine de göz yaþlarýmýn bedelini
Senden hiç istemedim
Çünkü sen benim kadýnýmsýn
Yanlýzlýðýmý hayatýnla
Hasret figanýmý sesinle
Ýlk anýn heyecanýný bakýþýnla
Aþk cerihamý sevginle
Canýmý canýnýn yarýsýyla
Kelepçeledim gördün mü
Sen benim kadýnýmsýn
Hoþ geldin...
Býçaklarý kapýda býrak
Býrakta gel yanýma
Yaralarýna gül dökeyim
Çünkü sen benim kadýnýmsýn