Ýþte sen iþte ben varsan temizleniyor zehir yutan mantýðým beni sana baðlayan hayat dönüyor kalbimin önünde hani kýyamet kopacak olsa; vebalim son izsin göz perdemde gökkuþaðýnýn tüm renkleri havlu kenarýna iþlenen oya gibi iþlenir yapraklarýn açar gönül ormanýmda
görmemiþ, duymamýþ, bilmemiþ hep ertelemiþtim sevgiye dair emareleri bir bilsen neleri atmýþtým zamana günahsýz þiirlerin gölgesinde harfleri saklamýþtým kelimelere geriye kalan zerre kadar mürekkep taneleri ve seher yeli
lakin sis çöktü bulutu aþtý özlem sancýsý içinde göç etti leylek
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dikçe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.