Bir Kızıl Goncaya Benzer Dudağın Şiiri
öptümdü, sýcacýk
yeþillikti, çorabým yýrtýk.
ve sen ne bilesin çorabýmýn yýrtýðýný
kuþlar cývýl cývýldý, yüzünde kurþun gibi papatya belirdi
korktum önce, ellerimi cebime koydum
ellerim cebimde sýyrýlýrdým çünkü
hayatýn çizdiði köhne resminden.
hakkýmdaki gerçekleri bilmek
fýrsatýný size vermedim
vermedim fýrsatýný size hakkýmdaki gerçekleri ve
bazan kötü bir þeyleri yaþar gibi hissetmek
vardýr fýtratýmda acýlarý eþelemek bile bile.
arapçaydý;
alirnu yaruki esma ü sultana razi gum.
ne anlamý var ki
bence salladým.
ve sence
dünya gözüyle çiþim geldiði gerçeði ayýp mý?
ýrmak kenarýnda oturma düþü
þiir ve birazcýk korku.
ne vardý þimdi beni
karþý karþýya koyacak düþleri
bir kýzýl goncaya benzer dudaðýn
yine de þarký.
demesinler diye sürekli ölümü yazdý
bir de doðumu yazdým.
önce selam aðabeyler
bir daha selam, kýravatým takýlý ve çay
ince ince haykýrdým geçen kahvede
ne güzel doðdun be yahu, ah
nerede dudaðýn?
yahut beni döven olmadý.
toprak bu alýr secde ederken sevdiklerimizi
Allah ne diye alýr sevdiklerimizi
yahut ne biliriz Allah’ýn aldýðýný sevdiklerimizi
sevmeler kiþiden kiþiye
deðiþiklik gösterir-miþ gibi konuþtum
neredesin Allah’ým?
ya da bu kimin tapýnaðý?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Maruf Kaygılı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.