Ben seni dað kokulu yaylalarda sevdim ceylan kaçýþlým
nergizlerin ayýþýðýna sevdalandýðý seherlerde...
özlemlerin dindiði nehirlerde sevdim seni …
dudaðýn dudaðýma bahar, soluðun soluðuma rüzgardý
içime kýr çiçeklerini taþýrdý her yaz...
Gittin,
zifir saçlarýnda unuttum hayatý...
ay sustu, yýldýzlar küs, sular dalgýn, gönül dargýn
þimdi düþümde her gece bir orman yanýyor
bir dað kanýyor kalbimdeki acýlardan
yaralý çöllere akan sýzýlý ýrmaklar gibi,
kanayan þiirlere býrakýp gittin ömrümü...
Seni her özleyip duvarlara vurduðumda baþýmý
kafam deðil, kalbim acýyor kalbim
þu sevemediðim rezil dünyada
sen ýþýk yüzlümdün bir zamanlar, ceylan gözlümdün,
nefesimin rüzgarý, ömrümün baharýydýn
ah! þimdi hangi kýyýdan baksam rengi hüzündür aþkýn
hangi güle sýðýnsam dikenleri batýyor yüreðime...
Ben seni ýpýþýl sularýn aydýnlýðýnda sevdim ay bakýþlým
gelinciklerin gelin edildiði seherlerde
sen ki, Kelebeðim, akarsuyum, cangülümdün
ne zaman gözlerim gözlerine kelepçelense
alnýma bir öpücük kondurup kaçardýn
ýpýþýl bir sevda düþerdi yüreðime
bir gün görmesem özlerdim……
þimdi özlemlerimi anlatamayacak kadar uzak
yanýna gelemeyecek kadar yorgunum
hüzne bulanmýþ ayrýlýklardan,
gam dokuyor yüreðim gittiðim her yerde...
hangi kente sýðýnsam dar geliyor efkarýma
hangi acýmý yaksam, hangi pencereden baksam
rengi hüzündür hayatýn
yüreði yaralý döndüm çýktýðým her yolculukta ...
Gittin,
özlemlerimi aðýr bir yük gibi vurup sýrtýma,
binlerce hayal kýrýðý yaralarýmla,
içimdeki en yüksek daða kaçtým.
çýktýðým her yolculukta saçlarýn dolandý kalbime
bir akrep öptü yaralarýmý her kanadýðýmda.
Þirin’in aþkýna deldiði daðýn Ferhat kalbi ile
kalakaldým gönül diyarýnda öyle bir baþýma umutsuz....
yüreðimi alýp avuçlarýma gelsem diyorum
sana sarýlamayacak kadar yorgunum
Gittin,
koyup baþucuma uçurumlarý hüzne göçtüm her gece
hiç bir yol çýkmadý umuda tükendim
özlemlerimi anlatamayacak kadar yorgun
yaralarýmý saramayacak kadar uzaksýn artýk
bütün mevsimler deðiþti Bemila, bütün renkler deðiþti
al nereye istersen oraya savur yapraklarýmý þimdi
þimdi yaþamýn en zor daðýndayým
geriye dönsen ölürüm, dönmesen ölürüm...
Gittin iþte, aþkýn kanayan yanýný býrakýp avuçlarýma
yeþile çalan umutlarýmý da alýp yanýna
bir tebessüm gibi hayatýmdan çekip gittin usulca
kýrýk dallarda inleyen yaralý bir rüzgar gibi
yaralý býrakýp gittin beni burada bir baþýma...
gittin yaþamayý unuttum, aðlamayý, gülmeyi unuttum
ne zaman baþladý bu hikaye, ne zaman bitti unuttum
bir seni unutmadým Bemila...
bir seni unutamadým ...
bir seni unutm ...
bir seni...
bir se...