Olabildiðince külfetli Hatta bir o kadar savruk Yýkýk dökük ve eþlik ederken hüzün Öfke nöbetinde dað tepe Heyelanlarýn sesi ve yýkýcý gücü, Biriken tüm enerji Yeryüzünün merkezi Uzaðýnda metanet ve sevgiden Kýlý kýrk yaran o gizemli düþlerden.
Bazen çocuk bazen kadýn Ya da heybetli bir adam Küçük bir çocuk kadar kýrýlgan Belli izdüþümü harcanan ömrün. Duygu dediðin o anlýk serzeniþ Mantýk terk etmiþ çoktan…
Kolay mý vazgeçmek kendinden Mümkün mü ayýklamak onca çer çöpü Haydi, haykýr ne varsa sakladýðýn Kolaysa yâdsý o hayaletleri Kopar tüm zincirlerini.
Hadi kesin artýk þu hesabýmý Çoktan seyreldi zaman Kolaysa çepeçevre zincirlerle Tutsak edin ruhumu Nihayete erdi artýk o anýn büyüsü.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.